Kako nivo mora raste kao rezultat klimatskih promena, sve više i više mesta širom sveta se bori sa poplavama morske vode – gde slana voda iz mora poplavljuje dublje u kopno i uništava useve koji ne mogu da se nose sa povećanim salinitetom.
Pirinač je jedan od najteže pogođenih useva – najvažniji ugljeni hidrat na svetu, na njega se oslanja 3,5 milijardi ljudi svakog dana, ali u zemljama poput Vijetnama postaje sve teže i teže uzgajati ga zbog sve većeg mešanja morske vode sa slatkom.
Međutim, nalazi Instituta za održivu hranu Univerziteta u Šefildu otkrili su da genetski modifikovani pirinač sa smanjenim brojem stoma – sitnih otvora koji se koriste za gubitak vode – postaje otporniji na so.
Stomati su otvori koje ima većina biljaka koji regulišu unos ugljen-dioksida za fotosintezu, zajedno sa oslobađanjem vodene pare. Pre nekoliko godina, naučnici iz Šefilda otkrili su da smanjenje broja stoma i veličine bilje omogućava pirinču da koristi do 60 odsto manje vode, što je izuzetno korisno za uzgajanje na mestima sklonim suši.
Ti nalazi, zajedno sa ovim novim rezultatima, objavljeni u New Phytologist, pokazuju da se pirinač može prilagoditi da preživi u okruženjima koja postaju oštrija zbog klimatskih promjena, što će pomoći u rješavanju problema nesigurnosti hrane širom svijeta.
Istraživači su, međutim, takođe otkrili da smanjenje broja i veličine stomata može otežati uzgoj pirinča na izuzetno visokim temperaturama. Kao rezultat toga, da bi se osiguralo da pirinač može što efikasnije da raste u različitim zemljama i okruženjima, biće potrebno izvršiti različite modifikacije. Na primer – pirinač sa manje, većih stomata, mogao bi biti pogodniji za uzgoj na izuzetno toplim temperaturama.
Dr Robert Kejn, vodeći autor studije sa Škole bioloških nauka Univerziteta u Šefildu, rekao je: „Pirinač je izuzetno važan usev koji jede više od polovine svetske populacije na dnevnoj bazi. klimatske promene će biti sastavni deo ishrane rastuće populacije za koju se predviđa da će dostići 10 milijardi za 60 godina.
“Naši nalazi otkrivaju kako se pirinač može modifikovati da raste što je moguće efikasnije u različitim klimatskim uslovima – sorte pirinča koje imaju manje stomata mogu da prežive sa manje vode i na mestima sa slanom vodom. U međuvremenu, prirodne sorte pirinča sa manje, većim stomama su sposoban da uspeva na višim temperaturama.”
Istraživači sa Univerziteta u Šefildu, koji rade zajedno sa Institutom za istraživanje visoke poljoprivredne tehnologije (HATRI) u Vijetnamu, proučavali su 72 sorte pirinča, prirodne i genetski modifikovane. Oni sada planiraju da istraže da li mogu da naprave patuljaste sorte pirinča, koje daju najveće prinose, otpornije na toplotu.
Leave a Comment
Your email address will not be published. Required fields are marked with *